Türkçe Hastane Çevresi İle Çalışanların İyi Oluş, İş Stresi Ve Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

EXAMINATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN THE HOSPITAL ENVIRONMENT AND THE LEVELS OF EMPLOYEE'S WELL-BEING, OCCUPATIONAL STRESS AND BURNOUT

Özet

Amaç: Bu çalışmada, hastane çevresi ile çalışanların iyi oluş, iş stresi ve tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem: Araştırma, analitik-kesitsel olarak planlanmıştır. Bir devlet üniversitesi hastanesinde çalışan 332 hastane personeli araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Veriler, katılımcıların sosyo-demografik özelliklerini ortaya koymak için bilgi formu ve Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği, A-20 İş Stresi Ölçeği ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde, tanımlayıcı istatistikler, Spearman’s Rho, Mann-Whitney-U ve Kruskall-Wallis testleri kullanılmıştır.

Bulgular: Gürültü düzeyini yüksek olarak değerlendiren çalışanların, iş stresi ve duygusal tükenme puan ortalamaları yüksek bulunmuştur (p<0.05). Aydınlatma düzeyini az bulan çalışanların, iş stresi ve duygusal tükenme ve duyarsızlaşma puan ortalamaları yüksek, fazla bulanların ise iyi oluş puan ortalamalarının yüksek olduğu görülmüştür. Havalandırma düzeyini az bulan çalışanların, iş stresi, duygusal tükenme ve duyarsızlaşma puan ortalamalarının yüksek, fazla bulanların ise iyi oluş ve kişisel başarı puan ortalamalarının yüksek olduğu bulunmuştur (p<0.05). Sosyal desteğini kötü olarak değerlendiren çalışanların,  iş stresi, duygusal tükenme ve duyarsızlaşma puan ortalamalarının yüksek, iyi olarak değerlendirenlerin ise iyi oluş puan ortalamasının yüksek olduğu ortaya çıkmıştır.

Sonuç: Bu çalışmada fiziksel ve psikososyal çevre etkenlerinin sağlık çalışanlarının iyi oluş, iş stresi ve tükenmişlik düzeylerini istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde etkilediği bulunmuştur.